انواع خال سرطانی

خال زمانی روی بدن به وجود می‌آید که سلول‌های یک ناحیه به جای آنکه از هم فاصله بگیرند به یکدیگر متصل می‌شوند. این سلول‌ها به رنگ تیره دیده می‌‌شوند و با پوست سایر نقاط بدن تفاوت دارند. در اکثر موارد خال‌های پوستی باعث نگرانی نمی‌شوند. ملانوم نوع خاصی از سرطان پوست است که در سلول‌های پوستی به نام ملانوسیت آغاز می‌شود. ملانوسیت‌ها وظیفه تولید ماده‌ای به نام ملانین را برعهده دارند که به پوست شما رنگ می‌دهد. ملانوم با ایجاد و رشد خالهای سرطانی در سطح پوست خود را نشان می‌دهد. یکی از اصلی‌ترین موضوعات در شناسایی و پیشگیری از سرطان پوست زیر نظر گرفتن این خال‌های سرطانی و تشخیص تفاوت‌ آنها با خال‌های عادی است. تشخیص ملانوم در مراحل اولیه موجب می‌شود تا اکثر افراد پاسخ خوبی به درمان بدهند. در صورتی که ملانوم به موقع تشخیص داده نشود به راحتی می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن سرایت کرده و آنها‌ را نیز درگیر کنید.

علت خال سرطانی

به طور معمول، سلول های پوستی به روشی کنترل شده و منظم توسعه می یابند. سلول های جدید سالم سلول های پیر را به سمت سطح پوست هل می دهند، جایی که آنها می میرند و در نهایت از بین می روند؛ اما وقتی برخی از سلول ها به DNA آسیب می رسانند، سلول های جدید ممکن است رشد خارج از کنترل خود را شروع کنند و در نهایت می توانند توده ای از سلول های سرطانی را تشکیل دهند. اینکه چه چیزی به DNA سلول های پوست آسیب می رساند و اینکه چگونه منجر به ملانوما می شود، مشخص نیست. این احتمال وجود دارد که ترکیبی از عوامل، از جمله عوامل محیطی و ژنتیکی باعث ایجاد ملانوم شود. هنوز هم پزشکان معتقدند قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش (UV) از خورشید و لامپ ها و تخت های برنزه دلیل اصلی بروز ملانوم است.

عوامل خطر ابتلا به خال سرطانی

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به خال سرطانی یا ملانوما را افزایش دهند، عبارتند از:

• پوست روشن: داشتن رنگدانه کمتر (ملانین) در پوست شما به معنای محافظت کمتر در برابر آسیب اشعه ماوراء بنفش است. اگر موهای بلوند یا قرمز، چشم های روشن دارید و به راحتی دچار لک پوستی یا آفتاب سوختگی می‎ شوید، بیشتر از افرادی که چهره تیره تری دارند، ممکن است به ملانوما مبتلا شوید؛ اما ملانوما می ‎تواند در افراد با رنگ پوست تیره از جمله افراد سیاه پوست نیز ایجاد شود.
• تجربه ی آفتاب سوختگی: یک یا چند آفتاب سوختگی شدید می تواند خطر ملانوما را افزایش بدهد.
• قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش
• زندگی نزدیک به استوا یا در ارتفاعی بالاتر
• داشتن خال های زیاد و یا خال های غیر معمول
• سابقه ی بیماری ملانوما در خانواده و خویشاوندان
• سیستم ایمنی ضعیف

علائم خال سرطانی

• خالي كه دچار خارش و يا خونريزي شود.
• خال که ظاهری براق، مومی، صاف یا کم رنگ دارد.
• خال که بهبود نمی یابد یا دردناک یا حساس می شود.
• یک نقطه صاف و قرمز خشن، خشک یا پوسته پوسته است.
• هرگونه تغییر در پوست، مانند خال جدید یا تغییر در رنگ، شکل یا اندازه خال موجود
• یک لکه یا خط سیاه یا ناخن انگشتان پا که از ضربه قبلی به ناخن وارد نشده است (ملانومای ناخن تمایل بیشتری دارند).
• یک توده قرمز و محکم که خونریزی یا پوسته پوسته به نظر می رسد (این مورد خصوصاً در مورد ملانوم آملانوتیک وجود دارد که به دلیل فاقد رنگدانه بیشتر تمایل به توجه ندارد).

مراحل خال سرطانی

1. مرحله صفر (در محل اصلی): ملانوم به لایه فوقانی پوست (اپیدرم یا روپوست) محدود می‌شود.
2. مرحله اول: هر چند ملانوم در این مرحله نیز به پوست محدود می‌شود؛ اما ضخیم‌تر شده است و ضخامت آن گاهی به یک میلی متر نیز می‌رسد. پوست روی ملانوم زخم می‌شود و شکافی روی آن پدید می‌آید.
3. مرحله دوم: در مرحله دوم ملانوم رشد کرده و ضخیم‌تر شده است و ضخامت آن بین یک تا بیش از چهار میلی متر متغیر است. پوست روی خال سرطانی گاهی زخم است. خال در مرحله دوم علی‌رغم ضخیم بودن هنوز منتشر نشده است.
4. مرحله سوم: ملانوم به یکی از دو شکل زیر پخش شده است: در یک یا چند گره یا غده لنفاوی نزدیک یا در پوست مجاور منتشر می‌شود.
5. مرحله چهارم: ملانوم در اندام‌های داخلی، گره‌های لنفاوی یا پوست دورتر از محل ملانوم اولیه منتشر می‌شود.

انواع خال سرطانی

خال سرطانی ملانوم انواع مختلفی دارد؛ اما چهار نوع اصلی آن برای تشخیص سرطان ویژگی‌های شاخص‌تری دارند.

Lentigo Maligna

ملانوم مالینا بیشتر در اطراف سر و گردن دیده می‌شود. این خال ابتدا به این شکل است که ابتدا یک پچ کوچک و غیر متقارن دارد و مرزهای آن منظم نیست، علاوه بر این طیف رنگی در این نوع خال فرق می‌کند. هر اندازه زمان بگذرد، پچ بزرگ‌تر می‌شود؛ اما نامتقارن بودن، حاشیه نامنظم و تغییرات رنگی آن حفظ خواهد شد. این مدل از ملانوم امکان دارد برای چندین سال در سطح پوست قرار بگیرد. گرچه در بعضی مواقع دیده می‌شود که به سطح عمیق پوست نفوذ پیدا می‌کند و به همراه آن احتمال بروز سرطان را نیز افزایش می‌دهد.

پخش سطحی

نژادهای سفید پوست بیشتر این نوع ملانوم را دارند و به‌طور کلی ملانوم پخش سطحی روی تنه، سینه و ران‌ بیشتر یافت می‌شود. در حقیقت این مدل ملانوم، ماکول رنگی کوچکی با اندازه نامتقارن است و مرزهای آن منظم و یک رنگ نیست. در ملانوم پخش سطحی قبل از این‌که کامل به سطوح عمیق پوست نفوذ کند، در فاز تخت برای مدت کمی در مقایسه با لینیگو مالینا قرار می‌گیرد.

نودال

ملانوم نودال شیوع یکسانی در تمام انواع پوست دارد و به‌طور کلی بیشتر در تنه، سینه و ران یافت می‌شود. این مدل پیش از این که گره بالا ایجاد شود و به سطح عمیق پوست برود فاز تخت بسیار کوتاهی نیز دارد. ملانوم نودال امکان دارد در ترمیم زخم‌های پوستی مؤثر باشد.

Acral-Lentiginous

این مدل از ملانوم در تمامی رنگ‌های پوستی دیده می‌شود؛ اما شیوع بیشتر آن در پوست‌های تیره است. به‌طور کلی این ملانوم را می‌توان در دست‌ها، پاها و ناخن مشاهده کرد. این مدل از ملانوم خیلی به مدل لینیگو مالینا و پخش سطحی شباهت دارد، به همین ترتیب می‌توان فاز طولانی و ظاهر تخت را پیش از نفوذ کامل به پوست انتظار داشت.

تشخیص خال سرطان

پزشک برای تشخیص ملانوم، پوست بیمار را با دقت معاینه می‌کند و وضعیت خال‌ها و لکه‌های مشکوک را ارزیابی می‌کند. برای بهتر دیدن پوست از دستگاهی به نام درموسکوپ استفاده می‌کند که نور را روی پوست می‌تاباند. به کمک بزرگنمایی حاصل از این دستگاه می‌تواند رنگدانه و ساختارهای پوست را به خوبی مشاهده کند. به علاوه در صورت لزوم گره‌های لنفاوی، یا به بیان عامه غدد لنفاوی را لمس می‌کند. چنانچه خال یا لکه دیگری شبیه به ملانوم را پیدا کند، تمام یا بخشی از آن را برمی‌دارد و سپس پوست برداشته شده را به آزمایشگاه می‌فرستد. این کار در اصطلاح بیوپسی یا نمونه‌برداری نامیده می‌شود. به خاطر داشته باشید که ملانوم را نمی‌توان بدون نمونه‎ برداری تشخیص داد.

درمان خال سرطانی

درمان خالهای سرطانی بستگی به این دارد که شما در کدام یک از مراحل ملانوم قرار دارید.

• مرحله صفر: این مرحله تنها لایه بالایی پوست را درگیر خود می‌کند. برای درمان این مرحله لایه‌های مشکوک پوست برداشته شده یا از بین برده می‌شوند. اگر ملانوم در این مرحله تشخیص داده شود ممکن است به همین صورت درمان شده و نیاز به درمان‌های دیگری نباشد.
• مرحله ۱ و ۲: در این مرحله با جراحی خالهای سرطانی به همراه حاشیه‌های آن که حتی ممکن است بافت سالم بوده، اما مشکوک به سرایت هستند برداشته می‌شود. در این مرحله نیز معمولاً به درمان‌های اضافی نیازی نیست.
• مرحله ۳ و ۴: در مرحله ۳ که ملانوم به غدد لنفاوی گسترش یافته با انجام جراحی، تومور و قسمت‌های از سیستم لنفاوی که آسیب دیده برداشته خواهند شد. در مرحله ۴ ملانوم که سرطان به نقاط دورتری از تومور اصلی گسترش یافته نیز می‌توان با استفاده از جراحی به از بین بردن تومور اقدام کرد. البته انتخاب گزینه جراحی به تعداد، اندازه و محل تومور‌ها بستگی دارد. مرحله سه و چهار به برخی درمان‌های اضافی نیاز دارند که شامل موارد زیر است:

1. مصرف داروهای ایمونوتراپی که بر روی سیستم ایمنی بدن فرد بیمار تأثیر می‌گذارد.
2. استفاده از داروهای هدف گیرنده که مستقیم به سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند.
3. استفاده از پرتو درمانی برای کوچک کردن سایز تومورها، از بین بردن تومورهای به جا مانده از جراحی و جلوگیری از گسترش سرطان به دیگر نقاط بدن
4. شیمی درمانی

بهترین روش برداشتن خال صورت

برداشتن خال چگونه انجام میشود؟